Jaki komin ze stali zastosować do kominka?
Kominek jest urządzeniem, w którym paliwem spalanym jest drewno, jest to paliwo stałe i warto zwrócić uwagę na konstrukcję samego systemu kominowego. Komin jest integralną częścią całego układu, w brew pozorom pracuje w bardzo ciężkich warunkach. Musi sprostać drastycznym zmianom temperatur, wilgoci oraz związkom chemicznym zawartym w spalinach. Głównym problemem jest schładzanie oraz nagrzewanie często powodujące wytrącanie kondensatu, który w tym środowisku jest silnie kwaśny. Kolejnym zagrożeniem dla komina jest pożar sadzy. Ryzyko zwiększa się w przypadku opalania wilgotnym drewnem. Jak widać wybór odpowiedniego komina jest rzeczą niezwykle istotną i niestety często lekceważoną. Odpowiednio wykonany i zainstalowany komin nie tylko wpływa na efektywność instalacji grzewczej ale i również bezpieczeństwo domowników.
Z jakiej blachy powinien być wykonany dobry komin?
Elementy przewodów kominowych produkowane są z różnych gatunków stali. Najczęściej stosowanymi są 1.4301, 1.4509, 1.4828, 1.4521, 1.4404, 1.4571 oraz DC01. Każdy z gatunków ma swoje mocne i słabe strony. W przypadku kominków opalanych drewnem powinna być zastosowana stal, która zachowuje najlepszą odporność na korozję w temperaturach do 450°C oraz pozwala całemu systemowi kominowemu przejść test w 1000°C przez 30 min. Podczas testu nie może dość do rozszczelnienia komina. Gatunek, który najlepiej radzi sobie w tych warunkach to 1.4404 oraz 1.4571. Dobrze radzi sobie również tańszy zamiennik 1.4521. Pozostałe gatunki stali również stosowane są w kominach do drewna ale ich żywotność jest mniejsza. Grubość warstwy materiału powinna zawierać się w przedziale od około 0,5 mm do 1,0 mm. Stal DC01 może być wykorzystywana WYŁĄCZNIE na przyłącza pomiędzy kominkiem a kominem właściwym. Przyłącze pracuje w wyższej temperaturze, nie ulega również silnemu wychładzaniu, nie ma kontaktu z wodą opadową i kondensatem spływającym po ścianach komina. Stosowanie wkładów kominowych wykonanych ze stali DC01 jest niedopuszczalne! Wkład taki nie stanowi zabezpieczenia dla murowanego szachtu kominowego. W kontakcie z wilgocią oraz kwasem ulega silnej korozji.
Jaki typ komina powinien być zastosowany do kominka?
Tutaj mamy w zasadzie dwa rozwiązania:
1. Komin izolowany zewnętrzny bądź wewnętrzny - komin z warstwą izolacji. Wewnątrz komina zastosowana powinna być stal kwasoodporna o grubości 0,5 do 1,0 mm, warstwa izolacji o grubości najczęściej 25-50 mm, warstwa zewnętrzna wykonana ze stali nierdzewnej o grubości 0,5 - 0,6 mm. Zastosowanie izolacji w przypadku instalacji zewnętrznej jest konieczne ponieważ zapewnia ona właściwą pracę systemu. Pozwala na szybkie nagrzewanie się wnętrza komina, zapobiegam szybkiemu wychładzaniu a co za tym w znaczącym stopniu zmniejsza ilość kondensatu chroniąc rdzeń komina. W przypadku montażu wewnętrznego izolacja chroni przed wysoką temperaturą.
Przykłady instalacji kominów zewnętrznych izolowanych
2. Wkład kominowy instalowany w szachcie - wkładka stalowa instalowana w istniejącym szachcie kominowym. Wkładka zabezpiecza szacht komina przed działaniem agresywnych związków. Wkład składa się z rur prostych, trójnika z odejściem w stronę kominka, wyczystki, odposkraplacza. Wkład może mieć przekrój krągły, owalny lub prostokątny. Poszczególne elementy łączone są za pomocą kielichów. Wkłady parują w podciśnieniu, to znaczy, że ciąg kominowy powstaje naturalnie, pod wpływem wzrostu temperatury. Dodatkową zaletą wkładów jest ich szybkie nagrzewanie się, a co za tym idzie, szybko nabierają właściwych parametrów pracy.
Zdjęcie przedstawia wkład kominowy okrągły.
Do połączenia kominka z wkładem lub kominem zewnętrznym można zastosować przyłącze z rur czarnych gatunku DC01. Rury tego typu zwykle malowane są czarną lub matową farbą żaroodporną. Grubość ścianek takiego przyłacza to zwykle około 2 mm. Łączone są na wcisk. Połączenia należy uszczelnić dodatkowo wysokotemperaturowym uszczelniaczem.